donderdag 28 juni 2012

Weggeven

Sinds kort ben ik aangesloten bij een weggeefgroep. Via een oud collega werd ik uitgenodigd en zo bevond ik me ineens in een hele interessante wereld en ga je ook anders naar je eigen spullen kijken.
Als je nog iets nodig hebt, kun je vragen of iemand dat nog heeft liggen en vise versa. Je kunt ook gewoon iets aanbieden en negen van de tien keer ben je het in no time kwijt. Ik was eerlijk gezegd een beetje klaar met het Marktplaatsen, je blijft maar zitten op je spullen terwijl je het ook zo kunt weggeven en iemand per direct er blij mee maakt.
Ik besloot op mijn beurt alle oude kleertjes van kabouter, op een doosje na, weer door te schuiven. En zo  ging het in fases ( her en der vond ik weer een andere tas), naar andere jonge moeders en een dame met een hele mooie buik. De wipwap ging weg en diezelfde dame pikte voor mij een traphekje in de buurt op om bij mij af te geven. Een set verzorgingsproducten en wat speeltjes gingen de deur uit. En dezelfde dame bracht mij een hele leuke dekbedhoes met boerderijdieren erop die zij op haar beurt weer weg gaf. Mooi toch!
Zat ik toch zomaar weer een beetje minder op mijn spulletjes. En het geeft een zeer rijk gevoel..

dinsdag 26 juni 2012

De binnengekomen schatten.

Er blijven schatten binnen komen voor Maak het voor Maud, wat mooi. Het duurt even maar dan heb je ook wat. Ik schoof alle foto's in Photoshop in elkaar. Morgen ga ik binnengekomen mailtjes beantwoorden, weet u dat alvast...
De instuurdatum gaat verzet worden naar achteren. Ik heb nog geen inschrijving voor de tweede braderie. Ik zit middenin de lobbby :-) Mocht iemand nog connecties hebben dan hoor ik dat graag natuurlijk.  Ik hoopte op de Hip en Handgemaakt-beurs te kunnen staan maar daarvoor sta ik op de wachtlijst. Duimen jullie mee?


En dan is het nu tijd voor slaapje.

zaterdag 23 juni 2012

Corleone de courgette en Pablo de pompoen


Je zou het niet zeggen met dit zijn mijn pleegplantjes. Corleone de courgette en Pablo de pompoen.
Ze groeiden op in Zuid bij Aa en Gee. Maar ze waren wat te groot van stuk ziet u. Een kinderhand is al snel gevuld, en een moestuinierbak van een anderhalve meter ook.
Ze pletten met z'n beiden nogal de familie peultjes en de gebroeders augurk. Zij hadden wat meer lucht nodig. En dus werden ze bruut door ondergetekende uit de bak geschept. *Officieel mag je ze zo laat natuurlijk niet meer verplaatsen gok ik zo, maar we doen het toch, nooit geschoten is altijd mis*.
Even later fietste ik met emmer in het kinderzitje en wapperende stengels en bladeren richting de andere kant van de stad naar mijn moestuin.
Corleone de courgette en Pablo de pompoen hadden het wel een beetje zwaar en dus badderde ik ze eventjes in een modderbadje en een koude douche toe. Ik zong nog even een liedje en fietste toen weer weg.
Ik ben benieuwd hoe ze er morgen bij staan....


De postbode is ook nog langs geweest en bracht nieuwe schatten, ik zal ze dit weekend nog vereeuwigen.
En dan is het nu tijd om met de beide beentjes omhoog te gaan, een breiwerkje erbij te pakken en tussendoor nog een paar mailtjes beantwoorden waar ik nog niet aan toe gekomen ben de afgelopen dagen.

donderdag 21 juni 2012

En toen was het zover

Morgen volgt een klein fotoverslag.
En daar zit ik dan, achter mijn computer. Ik kijk vooral voor mij en niet naar de ernstige chaos achter mij (dozen, tassen,dozen, tassen, dooooozen, enveloppen).
Het is iets voor tienen, mijn roseetje is half opgedronken en je zit stil. Ik geloof dat een deel van mij nog aan de assendorperstraat bij het kraampje, keurig op een stoeltje zit.
Wat-een-dag. Echt, wat-een-dag.. Wat een week. wat-een-weken..
Vandaag was werkelijk een bekroning, het toppunt van de laatste tijd. Het was een roerige periode met ook diepe dalen, verdriet om de zorgen om Maud, ontroering om de reacties op de actie, mailtjes, twitter..al het uitpakken.
Dit had niet mooier gekund.  Als je in termen van " mooi " kunt spreken. Het was een enorm contrast met gisteren qua emoties. En hoe giet ik dit in vredesnaam in een verhaal dat de lading dekt.
We begonnen de ochtend vroeg met opbouwen. Meine en Ben hadden al wat elementen klaargezet. Het bloemetjeskleed werd tevoorschijn getoverd, er werd hardop gedacht, geschoven, gediscussieerd. de laatste labels geschreven en tussen neus en lippen door kreeg ik even de melding dat Rtv Oost voor een radio interview zou komen. *Uhhh*.   ( Hier het gehele interview, luister vanaf 0:10:23 eerst komt Meine van Meinesz en Bennesz en daarna volg ik, het begint rond 9:44).
Ik was wel een beetje zenuwachtig want allemachtig, straks waren de mensen helemaal niet kooplustig. En dan is het hartstikkene leuk dat iedereen zoveel gemaakt heeft. Maar er waren ook kopers nodig zeg..
Verdeurie, daar kwam de eerste klant al, maar wat was het ook alweer. Ik weet het niet meer..
Van alles is wel wat verkocht. Maar los van al het moois wat verkocht werd, was een ding toch wel erg favoriet. Alle knuffels. Grote mensen en kleine mensen kwamen weer een  ding overeen. Ze stonden er als een kind een knuffel te aaien.
Inclusief mijzelf ..
De gehele dag kwamen er mensen op de kraam af, naar aanleiding van berichten in de media;Twitter, Facebook, het blog, deelnemers zelf, de  website, het interview, de krant...
Mensen die erover wouden praten, steun wouden betuigen aan de familie en vrienden, mensen die de Stentor hadden gelezen,vragen stelden over de actie, niet wisten wat ze moesten uitzoeken, zoveel aanbod.
Het geldkistje bleef open en dicht gaan. En ik had serieus geen beeld, bij wat we gingen ophalen, ik had wel een wens, als we nou...als we nou ....

We spraken Carlieke en Sjoerd nog, die kanjers stonden er gewoon samen met Juul en Niels ( Juul ging gewoon even een potje sjanzen met Pee en Niels liet even zien hoe hij in de kinderwagen dook. Ik moet zeggen, ook dat is een kunst..

Iedereen kocht wat met Maud in hun hart. En er werd veel uitleg gegeven over de stichting die door ging.
En passant werd er nog even gelachen voor een fotograaf. Vriendinnen kwamen langs en losten elkaar af of kwamen even kijken, ik werd de gehele dag voorzien van snacks, koffie, soep die ik nooit zal vergeten. En kabouter was ook nog een tijdje van de partij die op zijn beurt weer met een aantal niet nader te noemen mensen aanpapte en gelijk ook gewoon met de noorderzon vertrokken was.
Tjonge jonge, de jeugd van tegenwoordig.
En het weer....zo'n spannende voorspelling die een perfecte timing had. Na de braderie barste het pas los, toen iedereen weer thuis was.
En toen..toen kwam het moment..geld tellen..
Het is een tussenstand in die zin, dat ik nog een keer op een braderie of markt zal staan. Gezien alles wat nog binnen komt en of over is....

*tromgeroffel*
Met de lieve Maud en haar familie in gedachten waar ik zoveel respect voor heb. Met de stichting Maud voor Leven in het hoofd, kan ik jullie vertellen dat we samen

405,- euro

 hebben opgehaald op deze braderie.
Ik ben er trots op. Ondanks de zo verdrietige aanleiding.

Het weer laat zien hoe het leven gaat. Grijs, kabbelend, stralende zon, geluk, regen verdriet, de aarde huilt. Onweer, botsende zaken, leven en dood. Allemaal gaat het samen in een leven, naast elkaar.
  
Ik eindig dit verhaal met de wijze Maud: Opgeven betekent niet altijd dat je te zwak bent om door te gaan... Je kunt ook sterk genoeg zijn om het los te laten...Pay it forward.





woensdag 20 juni 2012

De voorbereidingen, de post en het afscheid


De binnengekomen post van dinsdag en de stempel
Samen de ballonnen weg laten vliegen naar de nieuwe ster.

Om daarna vast te stellen bij thuiskomst dat de postbode en pakketmeneer ons huis wederom gevonden had. We gingen samen verder voor Maud. Mijn vriendinnen en ik.

dinsdag 19 juni 2012

Meisje paleisje

Meisje paleisje,

Ik krijg de mooiste schatten toegestuurd, een stapel stond op mijn tafel te pronken vandaag.
Vol ontzag pak ik ze uit, een voor een.
Stuk voor stuk bekijk ik ze en zie ik met hoeveel liefde, met hoeveel zorg ze in doosjes en enveloppen gestopt zijn.
En toch he, lukt het me vandaag niet zo goed om ze een plekje te geven op mijn blog vrouwtje. Want weet je, ik vind het ook gewoon stom.
Stom dat ik je alle schatten niet kan laten zien. Dat je niet in het vliegtuig naar dat verre land gaat met die grote auto's, die pannekoeken bij het ontbijt. Maar dat het over is.
Ja dat..is heel dubbel, niet als een papiertje dubbel gevrouwen, niet als een dubbele hamburger. Nee, het is mooi en niet mooi. Mooie dingen, verdrietige situatie.
Ja meisje paleisje, koningin grootoog, morgen zeggen een heleboel mensjes jou dag. Jij bent natuurlijk al een sterretje geworden maar toch, morgen zeggen we met z'n allen dag voor nu.
Je gaat naar huis en niet naar huis
Meisje, bedankt voor alles, in je korte leventje heb je veel in anderen losgemaakt, en dat voor zo'n klein trolletje.



 Vriendin Dee vond er een mooi liedje bij op youtube. En ik deel hem weer met jullie.

maandag 18 juni 2012

Update 5

En wederom *click* voor de laatste update.

zondag 17 juni 2012

Update vier ..

Zie de "Maak het voor Maud"update pagina bovenin!

vrijdag 15 juni 2012

Over maak het voor Maud

Lieve lezers, deelnemers,

Helaas bereikte mij vanochtend het verdrietige nieuws  ( zie vorige blog), dat Maud is overleden. Wat sloeg het in zeg, dat dappere dametje kon de strijd niet winnen.  Ik brak bij het lezen van haar laatste blog, geschreven door haar ouders. Zo'n kracht maar ook zo'n verdriet, zo dubbel en die omschrijving die je gewoon recht in je ziel raakt.  Het voelt verdorie zo oneerlijk.
Naarmate de dag vorderde, kreeg ik van verschillende kanten de vraag of ik nu wel door ging met de actie.
Ik kan jullie zeggen. Het antwoord was voor mij gelijk al een duidelijke JA.
Met die kleine Maud, met de familie in je achterhoofd, vraag ik jullie om te blijven reageren, creaties te blijven sturen. Immers, het secundaire doel van Stichting Maud voor leven, is
 om andere ouders van een kind met Neuroblastoom praktisch, financieel en mentaal op weg te helpen tijdens het behandelproces. Hiervoor is de formule 'Pay it Forward' opgezet. Deze formule bevat informatie over het behandeltraject, een communicatietoolkit (denk aan logo, buttons, posters, start SMS-dienst, opzet website, ansichtkaarten, etc.) en adressen voor/kostenoverzicht van voorzieningen in Amerika. Daarnaast heeft de stichting als doel, gezinnen van lotgenoten ook te voorzien van een financiële donatie.

Een beter teken kon ik niet krijgen toen Pee terugkeerde van een wandeling met de hond uit het park.
Hij sprak met een collega-uitlater over het verdrietige nieuws en ook de actie Maak het voor Maud.
De collega-uitlater is de eigenaar van de prachtige winkel Meinesz en Bennesz die een kraam heeft tijdens de jaarlijkse braderie in Assendorp. De wijk waar Maud en haar familie woont. Hij stelde spontaan de helft van zijn kraam beschikbaar, als zijnde donatie voor Maak het voor Maud!
En zo was het mij duidelijk, zo moet het gaan. Donderdag 21 juni heb ik met alle binnengekomen schatten op de braderie in de Assendorperstraat bij Meinesz en Bennesz gestaan.
De tweede instuur datum voor de tweede braderie 1 augustus.

Maud haar blog van vandaag eindigde met het volgende:

Ik, Maud, heb zeer veel verbonden en vele goede dingen gebracht. Een ieder die er voor me was maar zeker bij wie ik in gedachte was, Dank, en vergeet niet, Het leven is een feestje dat je iedere dag mag vieren, voor mij nu niet meer maar beloof me dat jullie dit absoluut blijven doen!! 

De kracht die hieruit spreekt, wil ik samen ook blijven uitstralen. Deze is voor Maud en alle andere kleine vechtertjes.

Voor koningin grootoog... Ze is nu een ster

Tot mijn grote verdriet moet ik jullie mededelen dat Maud, koningin grootoog, vannacht is overleden.

In gedachten ben ik bij Sjoerd, Carlieke, Niels, Juul, de rest van de familie en alle naasten.

Ik huil even mee met de regen.
Maud, dit leven was veel te kort he vrouwtje?

De actie zal ik met jou in mijn hart voortzetten. Dag troellie.

Kus Lot

woensdag 13 juni 2012

119: Jurkje en update

Er waren twee kleine trollen jarig. Trolientjes wel te verstaan, een jaar werden ze, om de beurt. Al dat vrouwelijke geweld om kabouter heen. hij heeft ze wel voor het kiezen later ;-) En dat is mooi, al die troelientjes, want dan kan ik weer jurkjes fabriceren en daar in los gaan. Soms moet dat even.

Voor het jurkje dat ik vanochtend maakte voor een van de twee dametjes, heb ik gebruik gemaakt van de meesterlijke omschrijving van maarnietvangrijs . Ik hergebruikte een mooi groen shirt van de hema en vond een heel mooi bijpassend stofje in mijn dozen met stoffenvoorraad. Mede mogelijk gemaakt door mijn moeder en mijn oma. Zowaar, het ging voorspoedig. En het resultaat, te poepig, al zeg ik het zelf.. Zelfs met een applicatie, de eerste in mijn hele naai-loopbaan, wat zegt u daar van.
En dan nu door naar de update..

dinsdag 12 juni 2012

Tijd voor een update

*zapt u maar naar de update pagina bovenin*

maandag 11 juni 2012

118: Hemd

Terwijl Lara de poes als een idioot door het huis heen galopeerd, ( en dan heb ik het niet over een elegante hinde maar eerder een een...een....olifant), kruip ik nog eventjes achter het computertje.  Cafe de France klinkt door de Speakers, de mooiste chansons maken dat ik dromerig voor mij uit staar. La mer....chanson....livre. Ken uw klassiekers. Ik hum mee, gok welke woorden er gezongen worden. Het klopt, ik heb Frans al vroeg vaarwel gezegd.
 Ik zit nog steeds in mijn hemd. Mijn favoriete groene hemd. De schouderbandjes waren met pensioen, rafelden als een dolle. Terwijl de rest van het hemdje nog in prima staat was. Nee, ik kon er geen afscheid van nemen, met het mooie kant boven de sleutelbeenderen. Ik vond het bovendien stom om het zo klakkenloos weg te gooien. En dus...lag het dagen, de dagen werden weken en de weken werden...nee, zo dramatisch was het niet. Was wel een mooie zin geweest. Zo'n aanloop voor een 20 pagina tellend verhaal. Ik zal het u besparen. Het verhaal was kort. Het lag weken ergens klaar om bruut losgemaakt te worden van de bandjes. En deze avond kreeg voetbal (alweer)vrij spel, kabouter lag al te knorren en ik plaatste mijzelf alweer op een stoeltje, aan de tafel. Dit keer de grote..
Uit de kast met de mooie uitklapdeur, toverde ik mijn manke naaimasjientje. Uit de tas met kanten lintjes en ditjes en datjes, toegestopt door mijn buurvrouwtje, plukte ik het mintgroene kanten lintje. Pieste precas zou mijn oud stagebegeleidster geroepen hebben. En dat deed het, het pieste precas.
Mmmm enfant....amour...
Er kwamen weer een vijftal mailtjes binnen voor Maak het voor Maud, een envelop met inhoud die ik nog even voor jullie bewaar. Morgen wordt het vastgelegd met de rest. 
In sommige dingen blijf je klein. Nog altijd moeten nieuwe dingen gelijk aan. Mogen de nieuwe sloffen of broek eigenlijk niet uit bij het slapen gaan..Ik houd hem nog even aan. Nog heeeeel eventjes dan..

zaterdag 9 juni 2012

117: Updates pagina: " Maak het voor Maud" .

Met vierkante oogjes kan ik u eindelijk een updatepagina presenteren van de gestarte actie.
Nu moet ik zeggen dat ik niet echt weet of jullie nu elke keer een uptdate in je leeslijst krijgen als ik iets op de aangemaakte pagina (zie tab bovenin " Updates pagina Maak het voor Maud" ) zet..Ik hoor het graag. Maar zo kunnen jullie een beetje meegluren, genieten van al het moois dat binnenkomt.
Deze bezigheden vormden dag 117.

donderdag 7 juni 2012

116: Zo groot

De afgelopen dagen merk ik de kracht van het internet. Het heeft altijd twee kanten, alles heeft twee kanten.
Pee wist het goed te omschrijven, als hij de reacties zo las in blogland, had hij niet het besef dat er zo'n community-gevoel kan zijn, kan ontstaan. En dat is ook wel wat ik erbij voel.

Digitaal is natuurlijk anders dan fysiek. De balans moet blijven. Wat houdt je buurman of buurvrouw bezig. Heb je een krop sla over, breng hem even naar de overkant of haal even een boodschapje, weet wanneer de ander jarig is. Maar ook de sociale media heeft soortgelijke functies en zorgt voor saamhorigheid. En dat is zo geweldig. ik geloof niet dat ik de lading kan dekken.
Op het moment wordt er in dit huis niet zoveel geknutseld, het moet even wijken voor de opgezette actie, werk en gezin. De mailtjes beantwoorden, de reacties. Komende dagen zal ik een pagina aanmaken op dit blog met foto's van binnenkomende creaties. Kunnen jullie meegluren en elkaar aansteken. En ik hoop een dezer dagen ook duidelijk te hebben op welke braderie ik zal gaan staan.
Rond een uurtje of acht stapte ik met mijn renschoentjes aan,de deur uit, hup de regen in. Wederom grenzen verleggen. Tien minuten lopen, 1 minuut wandelen, 20 minuten lopen zonder een centje pijn. Ik schaar hem bij het kopje "vormen" en "doen". Onderwerpen waar dit blog ook op steunt.
Zo groot.

woensdag 6 juni 2012

115

Dag 115 beperkte zich tot het bevestigen van knopen, grondig opruimen, de actie en sociale activiteiten.
Lara de poes keek dromerig uit het raam en de zon scheen recht in haar snuitje. En in die van mij. We deden even wat vitamine D op. Ze leek wel een beetje magisch, zo met die lichtkrans om haar heen.
De actie "maak het voor Maud", krijgt een boel respons. Werkelijk geweldig en ook een beetje magisch, wat je zo samen kunt bereiken.. Stiekem hoop ik, dat we door allemaal zo stil te staan bij en bezig te zijn vóór Maud, ze de kracht vindt om een dezer dagen op te krabbelen uit deze diepe, diepe dip.


maandag 4 juni 2012

Maak het voor maud e-mail correctie!!!

*******Attentie attentie attentieAttentie attentie attentieAttentie attentie attentieAttentie *****

Er ging iets niet helemaal goed. Het juiste emailadres is :


Dank voor de grote hoeveelheid reacties. Echt super! Wat wordt er een boel gemaakt!

zaterdag 2 juni 2012

113 & 114 Maak het voor Maud!

Lieve Lezers, mede bloggers,

Graag vraag ik de medewerking van jullie creatieve breinen voor het volgende:

Zo'n twee jaar geleden, toen ik nog leidster was op een dagverblijf,  kreeg ik twee zusjes op mijn groep. Maud en Juul.  Toen waren het nog kleine wurmpjes, nu zijn het al twee hele dames van ruim twee jaar oud. Samen met hun grote broer en hun papa en mama vormen zij een warm gezin in Zwolle.
Helaas, is er bij Maud op 5 december 2011 de meest agressieve vorm van Neuroblastoom vastgesteld met uitzaaiingen (fase 4). Deze specifieke vorm van kinderkanker komt in Nederland voor bij ca. 25 kinderen per jaar. Slechts 20% van deze kinderen overleeft de ziekte. In Amerika bestaat een behandeling met immuuntherapie die de kans op genezing nog eens met 20% verhoogt. De medische kosten van Maud's behandeling in Amerika worden vergoed door de zorgverzekeraar. Echter de kosten die gemaakt worden om in Amerika te verblijven niet.
De zorg om Maud is voor het gezin al zwaar genoeg. Stichting Maud voor Leven zamelt geld in om de financiële zorgen voor de reis en het verblijf van een half jaar in Amerika weg te nemen. Als de behandeling goed verloopt reist het gezin in juli of augustus 2012 af naar Amerika.
Via hun blog kun je hun strijd tegen deze ziekte volgen. 
------------------------------

Helaas is de strijd gestreden, Maud is 15 juni overleden. Des al niet te min vraag ik om mee te blijven doen. De motivatie en het doel lees je hier

Mijn vraag aan jullie:

1: Zet je creativiteit in en maak iets om te verkopen.
2: Mail naar :    maakhetvoormaud at gmail.com als het af is en stuur het op voor 1 juli (dit was de 1e instuurdatum)
3: Zet het logo van " Maak het voor Maud", in je gadgetbalk zodat meer mensen meedoen.
4: Ik ga vervolgens met alle gemaakte dingen naar een braderie in Zwolle om  het te verkopen en de gehele opbrengst gaat naar de stichting Maud voor Leven
De eerste braderie waar ik met alle schatten heb gestaan was 21 juni 2012 aan de Assendorperstraat te Zwolle voor Meinesz en Bennesz.

Wegens de grote respons is er een tweede instuurdatum voor een volgende braderie . Schatten insturen kan nog tot 1 augustus.

Meer informatie volgt nog.

Tip: ( en hierbij denk ik ook aan de rug van de postbode), maak het niet te groot :-)