woensdag 26 oktober 2011

Thin Lizzy

Pee wou het al tijden dolgraag, een katje erbij. En zo kwam het moment dat het kon, we gingen op zoek naar een kitten die bij ons en onze beestenboel zou passen. We kwamen, zagen en overwonnen. Deze dame, mooi van lelijkheid kwam voorbij en we hadden het geluk degenen te zijn om haar mee naar huis te nemen.
Na Don Vincienzo die we helaas moesten laten inslapen nog voor kabouter ter wereld kwam, had poes Lara het rijk voor haar alleen. Nou ja, alleen...met Spike. Maar zij was de baas. Hoewel katten nogal op zichzelf gericht zijn, leek het ons toch, op de lange termijn wel leuk dat er voor Lara een kat bij kwam omdat ze toch ook wel vaak naar Vinnie trok maar die wou daar op zijn beurt niets van weten. En wat blijkt, nu ontpopt Lara zich tijdelijk als chagrijnige oudere en neemt de houding van " talk to the hand, block sender, what-ever"-aan. We vertrouwen erop dat ze gaande weg wel wat milder wordt. Van Spike wisten we wel dat die een katje zou gedogen. Maar dat het liefde op het eerste gezicht was en hij de mama van Thin Lizzy, alias Lizzy, zou gaan worden, nee dat hadden wij nooit, maar dan ook NOOIT verwacht.
Ze spelen met elkaar, liggen samen op de mat, en dan bedoel ik samen. Lizzy krult zich tussen de poten van lobbes Spike en knort luidkeels. Als ze in haar enthousiasme op zoek gaat naar de tepels van " moeder Spike" , wordt er even zacht happend gecorrigeerd.
Lizzy groeide op tussen de honden, katten, grote en kleine mensen. En zij schrok dan ook niet terug toen dat zwarte monster ging snuffelen. De onderkant van de bank? Nehhh, die heeft zij niet gezien hoor. Je hoort het, ze past er perfect tussen en ik pies nu al in mijn broek van het lachen als ze een verwoede poging doet om Pee zijn oor uit te likken.. juist...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Iets te roepen? Deel het!