Verhip, had ik zelf nog niet eens een echte heuse wintermuts. Noe, daar moest toch eens even rap verandering in komen zeg!
Dit plan ontstond terwijl ik in de winkel speurde naar het schap met wol. Snel, snel, snel...... want ik was al laat.. Laat voor de Stitch'n bitches. Hop hop hop. Groen blauwig werd het. Wat een dikke wol, kwijl kwijl....en met turquoise, een van mijn favoriete kleuren om te dragen.
De eerste opzet klopte niet helemaal. Foutje in de uitleg.
Dus de dag erna haalde ik bruut alles eruit. Overnieuw!
Via de website van Zeeman kwam ik op de pagina met leuke simpele patronen voor mutsen. En ik zette mijn zinnen op de Pompon Vintage. Ik moest wel een beetje freestylen want mijn wol was hartstikkene dik en mooi dat ik natuurlijk niet een proeflapje ging maken ( ....koppig ....), maar ik kwam er wel hoor! Het resultaat was erg geslaagd. Wat lollig. Het bleef bij Vintage want de pompoen heb ik weggelaten. Vond hem zo al leuk genoeg.
Blijkbaar was ik een lief meisje geweest dit jaar want op mijn weg naar de keuken, nog voordat ik een punt aan dit verhaal had gezogen, zag ik in mijn ooghoek iets door de brievenbus steken. Ik vond het al verdacht dat er in slowmotion iets door mijn brievenbus gedaan werd. Dat moest wel een hele dikke krant zijn... Maar ik besloot er op dat moment verder geen aandacht aan te schenken. Ik draaide me om en besloot het eens nader te gaan bekijken... En wat zag mijn oog? Een pakje! Met een reus van een persoonlijk gedicht. En in het pakje een echte chocoladeletter. Wat was ik verguld. Wat was dat leuk.. En wat persoonlijk. Ik pinkte nog net geen traantje weg.
Een mooie afloop van deze dag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Iets te roepen? Deel het!