Laatste keer

Morgen gaan we voor de laatste keer op pad. Voorlopig is dit de laatste keer dat we op locatie gaan filmen. Sinds september vorig jaar zijn we al bezig, mijn moeder en ik.

" Joh, je moeder? Werkt dat wel fijn???"

Ja hoor, ik kan je verzekeren, die samenwerking is twee handen op een buik. We hebben allebei een creatieve geest, zijn altijd bezig, hebben altijd plannen, (te)veeleisend en doordrenkt met humor. Man o man, dagen, daaaaaaaaagen hebben we aan dit filmproject gewerkt. Zij de intervieuws, ik het filmen, zij de scripts, ik de montage. Zij rijdt de auto, ik navigeer.

Samen zijn we heel het land doorgecrossed. Niks geen Tom tom, de Anwb Routeplanner bracht ons overal. We delen de passie om iets mooi's neer te zetten, oog voor beeld en inhoud. De wil om mensen tot hun recht te laten komen. We hebben veel mensen mogen ontmoeten, veel geleerd. En hebben een grote serie filmpjes ontwikkelt, omvangrijker dan van te voren ingezet. Maar dat maakt niet uit. Zo kwam alles tot zijn recht.

Dus morgen is een beetje het begin van het einde. Vanaf morgen doen we van alles voor het laatst. Tot de deadline is bereikt, de datum onder aan het "to-do-lijstje"dat boven mijn computer hangt. We tellen de weken nu af.

Ik kijk ernaar uit om het resultaat helemaal af te zien, de dvd in handen te hebben, de reacties te krijgen. En automatisch kijk ik uit naar dat wat erna komt. Namelijk: zeeen van tijd! Wat te doen? De formule werkt, dus ons kennende wordt dit gat wel opgevuld door nieuwe grootse plannen!