maandag 23 augustus 2010

Rommelmarkt!


Het was zaterdagochtend, rommelmarkt in Hattem. Ben je volgend jaar in de buurt, absolute aanrader. De hele stad was veranderd in een grote rommelmarkt. Nou ja, stad, stad. Meer een groot dorp. Een dorp met een fantastische sfeer.
Wij besloten ons stadje te verruilen voor dit feest. Om te speuren naar mooie dingetjes.
In haar kevertje reden we, met kleine oogjes van de avond ervoor, snakkend naar een plastic bekertje met koffie, recht op ons doel af.
Tegen de middag, liep ik, spinnend als een tevreden kat, ons huisje binnen en showde mijn trofeeën.
Een grote blauwe klamboe, een oud lijstje met een nog oudere foto, kralenketting (2x), Tuinboek twee shirtjes van een niet nader te noemen goed merk en een mooie blauwe jas, bijna nieuw. Met zowaar mouwen en schouders die mij pasten. Een unicum.

Ik spin nog even na.

woensdag 18 augustus 2010

De spin en de held..

Niets vermoedend trok ik onze koelkast open. Op zoek naar de melk werd mijn blik getrokken door een zwart bewegend beest. Iehh! Een spin! En wat voor een! Ik trek veel, ook kleine spinnetjes. Maar van die grote...gruwel...
Ik vertelde het onze kleinste poes, het grootste gevaar voor de muis-vogel- vlieg-hamster-gemeenschap ( Lara). Niet te overtuigen die troel. Maar eenmaal recht voor het onderwerp van gesprek, zaten we op een lijn. Met grote ogen volgde ze het gevaarte. Over haar schouder meekijkend, legde ik een en ander vast.



Update: De smakbewegingen in de laatste seconden van hond Spike bleken van het voorspellende soort. Hij ( ook een ervaren insecten vanger), besloot namelijk in te grijpen. Na enige plet-handelingen met zijn rechterpoot, nam hij de spin tot zich. Hap-slik ennnnnnnnnnnnnnn weg was ie.

dinsdag 17 augustus 2010

Wind in de zeilen


Vier dagen gingen we zeilen. Pee en ik en twaalf anderen. In een skûtsje. Deels vrienden, deels onbekenden. Maar wat werd het een feest. De nautische spreekwoorden en gezegden werden al zeilend verzameld op papier. De wind waaide mijn hoofd leeg. De zon kleurde mijn wangen.
Elke ochtend begon met een zwemritueel, samen ontbijten. en elke avond werd gevierd.
Kleine oogjes, rode wangen. Kampvuur en gezang. Slappe lach en intensieve gesprekken. Rust en onrust.
Zo onbekend als we in het begin waren, zo bekend namen we afscheid van elkaar en van de boot.
Samen wisten we hem zeilend te houden onder leiding van de schipper en zijn maat. De rollen om de beurt gewisseld.
De basis voor nieuwe vriendschappen is gelegd. En het moet gezegd, het was afkicken.
Alles deinde na voet aan wal gezet te hebben. En je verwachtte gelijk weer de gezelligheid als je op stond. Ja, dat was wel even wennen. Wat was het lang geleden dat ik dit gevoel had. Heerlijk.

zondag 8 augustus 2010

Laatste keer


Morgen gaan we voor de laatste keer op pad. Voorlopig is dit de laatste keer dat we op locatie gaan filmen. Sinds september vorig jaar zijn we al bezig, mijn moeder en ik.

" Joh, je moeder? Werkt dat wel fijn???"

Ja hoor, ik kan je verzekeren, die samenwerking is twee handen op een buik. We hebben allebei een creatieve geest, zijn altijd bezig, hebben altijd plannen, (te)veeleisend en doordrenkt met humor. Man o man, dagen, daaaaaaaaagen hebben we aan dit filmproject gewerkt. Zij de intervieuws, ik het filmen, zij de scripts, ik de montage. Zij rijdt de auto, ik navigeer.

Samen zijn we heel het land doorgecrossed. Niks geen Tom tom, de Anwb Routeplanner bracht ons overal. We delen de passie om iets mooi's neer te zetten, oog voor beeld en inhoud. De wil om mensen tot hun recht te laten komen. We hebben veel mensen mogen ontmoeten, veel geleerd. En hebben een grote serie filmpjes ontwikkelt, omvangrijker dan van te voren ingezet. Maar dat maakt niet uit. Zo kwam alles tot zijn recht.

Dus morgen is een beetje het begin van het einde. Vanaf morgen doen we van alles voor het laatst. Tot de deadline is bereikt, de datum onder aan het "to-do-lijstje"dat boven mijn computer hangt. We tellen de weken nu af.

Ik kijk ernaar uit om het resultaat helemaal af te zien, de dvd in handen te hebben, de reacties te krijgen. En automatisch kijk ik uit naar dat wat erna komt. Namelijk: zeeen van tijd! Wat te doen? De formule werkt, dus ons kennende wordt dit gat wel opgevuld door nieuwe grootse plannen!

zaterdag 7 augustus 2010

Pompoensoep


Het is feest in de tuin. Er valt van alles te oogsten. Zo ook een reusachtige hoeveelheid pompoenen! Ik vind het een geweldige gedachte dat ik de plant zelf gezaaid heb en dat er nu dus zoveel vruchten vanaf komen. Helemaal home-made. En ook een stukje zelfvoorziening. Door de opbrengst van de tuin heb ik ook een stuk minder op mijn lijstje voor de markt staan. Want de recepten stem je er een beetje op af. Soepjes, ovenschotels etc.
Van de eerste pompoen is dan ook een soepje gebrouwen door Pee. Die wist een overheerlijk recept op het wereldwijde net te vinden. Zie hieronder omschreven.
Maar het allerleukste vond ik nog wel, dat er een pompoen richting het restaurant van de kringloop is gegaan alwaar er ook een lekker soepje van gebrouwen was, waardoor bezoekers konden meesmullen. Biologische pompoensoep stond er met koeienletters op het bord. Ik was uiteraard zo trots als een pauw, want dat kwam dus uit mijn tuin, puur natuur zonder gif of wat dan ook!

Ingrediënten voor 4 personen

1 pompoen (goed rijp! anders is het snijden een drama...)
2 uien
750 ml water ( Pee gebruikte 1200 ML)
2 groentebouillontabletten ( pee deed er eentje extra bij)
150 ml kookroom (light)
1 handje koriander
zout, peper
olijfolie

Hulpmiddelen

Staafmixer, soeppan

Voorbereiding

Snijd de pompoen doormidden en in parten, schil haar, verwijder het vruchtvlees en de pitten en snijd in blokjes
versnipper de ui
snijd de koriander fijn

Bereidingswijze

Verhit olijfolie in de soeppan
fruit de ui
voeg de pompoen toe en bak onder regelmatig omscheppen enkele minuten mee

voeg het water en de groentebouillontabletten toe
kook voor ongeveer 30 - 40 minuten, totdat de pompoen heel zacht is
pureer met de staafmixer
voeg de kookroom, koriander en zout en peper naar smaak toe, roer goed door en laat nog even verwarmen

Serveertips

Serveer met peper er los bij.

Bron: Smulweb, een recept van Daschaatje

zondag 1 augustus 2010

Avocado

Heerlijk hoor, zo'n joekel van een avocadeauwww. Smullen in combinatie met tonijn en een pannetje pasta. Het is even glibberen eenmaal goed rijp. Maar, dat hoort bij het proces van eten maken zeggen we dan maar.
Misschien was het de geestverruimende Tai-chi sessie vanochtend, maar tijdens het schillen kreeg ik de geest. "hmmm, die pit, daar moet toch weer een avocado-plant uit komen toch??"
Ik schoof achter de laptop (met inmiddels gewassen handen) en typte in: avocado zaaien.
Ik ging recht op mijn doel af en binnen twee seconden plopte de site van Toon Wellens als eerste resultaat in beeld. Waarom had ik dit nooit eerder bedacht!
Dus hoop, pitten wassen en in potjes met water ermee! Lauw water wel te verstaan... Misschien groeit er straks wel een reus van een avocadoplant uit! Leutig!
Mocht je dit ook willen doen, zie link. En een tip: haal dan even een biologisch geteelde. Dat is die van mij niet, ondanks de instructies. Maar weggooien vond ik ook niet heel vriendelijk. Dan maar het risico dat het misschien mislukt. Bij nieuwe ontwikkelingen zal ik mij melden!